English
Deutsch
Slovenský
Przez Iwaniacką Przełęcz (1459 m n.p.m.) od wieków prowadziła ścieżka z Doliny Kościeliskiej do Doliny Chochołowskiej. Żółty szlak spod schroniska na Małej Polance Ornaczańskiej (Hali Ornak) został wyznaczony w 1902 r. przez Towarzystwo Tatrzańskie. Z geologicznego punktu widzenia przełęcz jest granicą pomiędzy zbudowanym ze skał krystalicznych Ornakiem (1854 m n.p.m.) a wapiennym masywem Kominiarskiego Wierchu (1829 m n.p.m.). Do 1987 r. z Iwaniackiej Przełęczy prowadził szlak na Kominiarski Wierch, który zamknięto ze względu na potrzebę odnowę kosodrzewiny.
Kominiarski Wierch (Kominy Tylkowe, 1829 m n.p.m.) jest wybitnym masywem rozdzielającym Dolinę Kościeliską od Chochołowskiej. Kiedyś często odwiedzany był przez turystów. Już w 1892 r. Mieczysław Karłowicz wyznakował na niego szlak od strony północnej, przez polanę Stoły. W 1901 r. powstała nowa ścieżka prowadząca od południa z Iwaniackiej Przełęczy. Ze względu na osiedlenie się w skałach Kominiarskiego Wierchu orła przedniego zagrożonego w Tatrach wyginięciem, w 1988 r. władze TPN zamknęły szlak prowadzący na wierzchołek.
Kominiarski Wierch (Kominy Tylkowe, 1829 m n.p.m.) jest wybitnym masywem rozdzielającym Dolinę Kościeliską od Chochołowskiej. Kiedyś często odwiedzany był przez turystów. Już w 1892 r. Mieczysław Karłowicz wyznakował na niego szlak od strony północnej, przez polanę Stoły. W 1901 r. powstała nowa ścieżka prowadząca od południa z Iwaniackiej Przełęczy. Ze względu na osiedlenie się w skałach Kominiarskiego Wierchu orła przedniego zagrożonego w Tatrach wyginięciem, w 1988 r. władze TPN zamknęły szlak prowadzący na wierzchołek.
