Przełęcz Knurowska

Przełęcz Knurowska (846 m n.p.m.) jest wyraźnym obniżeniem w długim, południowo-wschodnim grzbiecie Gorców, łączącym Turbacz (1310 m n.p.m.) z Lubaniem (1225 m n.p.m.). Jednocześnie oddziela centralną część Gorców od poniekąd samodzielnego Pasma Lubania. Przedwojenni geografowie uważali nawet to pasmo za osobną jednostkę topograficzną, tak, iż funkcjonowało pojęcie Gorce i Pasmo Lubania.
Przełęcz położona jest dość blisko źródłowej części doliny Ochotnicy, jest otoczona niewielkimi, poletkami, łąkami i zagajnikami. Są stąd ciekawe widoki na jej otoczenie i centralną część Gorców. Dla turystów jest ważnym punktem (przeważnie odpoczynku) prawie w połowie całodniowej wędrówki z Turbacza na Lubań. W pobliżu przełęczy stoi tablica informacyjna GPN.
Przez przełęcz prowadzi wąska, ale asfaltowa droga z Knurowa do Ochotnicy Górnej Ustrzyka, łącząca szosę Nowy Targ – Krościenko z drogą biegnącą doliną Ochotnicy, tzw. Droga Knurowska lub Gościniec Barabów. Wykonana została, około 1911 r. w celach militarnych i jest jednym z najciekawszych zabytków wojskowej inżynierii drogowej z przełomu XIX i XX w. Budowę drogi nadzorowali inżynierowie włoscy z austriackiego Tyrolu lub z rejonu Triestu. Jako robotników Austriacy zatrudniali również bezrobotnych, pochodzących z miejskiej biedoty, którzy na Podhalu nazywani byli barabami.
3 września 1939 r. przez Przełęcz Knurowską wdarła się od strony Podhala kolumna wojsk niemieckich i słowackich zajmując Ochotnicę Górną. Na Drodze Knurowskiej ustawionych jest 6 tablic, informujących o historii drogi.