Schronisko Górskie PTTK na Starych Wierchach im. Czesława Trybowskiego

Stare Wierchy to rozległa polana, częściowo zajęta przez pola uprawne, znajdująca się bezpośrednio na zachód od kulminacji Groniki (1027 m n.p.m.). W miejscu tym od głównego grzbietu Gorców odchodzi na północny-zachód, opadające w stronę Rabki ramię Jaworzyny Ponickiej (995 m n.p.m.) i Maciejowej (815 m n.p.m.). Pod Starymi Wierchami mają swoje źródła Poniczanka i Porębianka. Tu zbiegają się granice gmin: Nowy Targ, Rabka i Niedźwiedź oraz wsi: Obidowa, Ponice i Poręba Wielka. W średniowieczu prowadziła tędy tzw. droga drólewska – szlak dyplomatyczny i handlowy z Krakowa na Węgry (wcześniej trakt łączący dobra cystersów w Ludźmierzu i Szczyrzycu). Wyprowadzała ona tu od strony doliny Raby, poczym schodziła do pobliskiej doliny Lepietnicy i dalej na Podhale. Stare Wierchy znane są przede wszystkim ze schroniska PTTK oraz najważniejszego w zachodnich Gorcach węzła szlaków turystycznych. Pierwsze schronisko wybudowano tu w 1933 r. z inicjatywy Oddziału Rabczańskiego PTT wg projektu Lucjana Rzepeckiego z Rabki. Obiekt służył turystom, a w czasie wojny również partyzantom. W grudniu 1944 r. wycofujące się górami oddziały Wermachtu natknęły się na kwaterę partyzancką na Starych Wierchach. Po zaciętej walce partyzanci wycofali się do lasu, a Niemcy spalili schronisko. Po wojnie PTTK starało się o odbudowę schroniska, lecz plany te zrealizowano dopiero w latach siedemdziesiątych. W 1974 r. wybudowano tymczasowy schron, który po przeróbkach i modernizacjach wg projektu Zbigniewa Radziewanowskiego ukończono wiosną 1977 r. Obiekt nosi imię zasłużonego dla Rabki i Gorców działacza PTT Czesława Trybowskiego, założyciela i wieloletniego prezesa rabczańskiego oddziału PTT, współzałożyciela Grupy Rabczańskiej GOPR, kierownika stacji meteorologicznej w Rabce oraz inicjatora odbudowy schroniska po zniszczeniach wojennych. Schronisko dysponuje 30 miejscami noclegowymi, a także niewielką jadalnią, bufetem i kuchnią. Na zewnątrz ustawiono ławy i kilka stołów. Obok jest miejsce na ognisko.