Jaroszowice

Jaroszowice to wieś w gminie Wadowice, położona we wchodniej części Beskidu Małego na północnych stokach Jaroszowickiej Góry. Znaczną część obszaru wsi pokrywają lasy. Z licznych średniowiecznych dokumentów wynika, że Jaroszowice tworzyły całość z Kleczą Dolną. Szybciej rozrastały się Jaroszowice i nadały nazwę całości, natomiast parafia i kościół były w Kleczy. Prawdopodobnie Jaroszowice i Klecza oddzielnymi wsiami stały się w pierwszej połowie XV wieku w czasach panowania Władysława Warneńczyka. Jaroszowice (bez Kleczy) weszły na stałe w skład królewszczyzny, czyli późniejszego, niegrodowego starostwa barwałdzkiego, istniejącego do I rozbioru Polski (1772 r.). W drugiej połowie XV wieku Kazimierz Jagiellończyk przekazał Jaroszowice w dzierżawę Piotrowi Komorowskiemu, herbu Korczak. Szerzej znaną postacią z rodu Komorowskich był Krzysztof, który zasłynął wojną w 1590 roku z Mikołajem Zebrzydowskim, starostą lanckorońskim, o zagarniętą przez niego część starostwa barwałdzkiego, koło Brodów (Zebrzydowski wybudował tu "kalwarię"). Ostatni z Komorowskich, też Krzysztof, zmarł w wieku 29 lat bez potomka w linii męskiej. Kolejnymi właścicielami Jaroszowic byli Wierzbowscy (Hieronim Wierzbowski, kasztelan sieradzki, ożenił się z wdową po Krzysztofie Komorowskim), Szembekowie, Braniccy herbu Korczak, z Branicy w Lubelskim (nie mieli związku z Branickimi herbu Gryf z Branic, koło Krakowa). Ostatnim starostą barwałdzkim, do którego należały Jaroszowice był Ksawery Branicki. Po I rozbiorze Polski starostwo, odebrane przez rząd austriacki, kupił Branicki, już jako prywatna osoba i w 1781 roku odsprzedał je Janowi Biberstein-Starowieyskiemu. Na początku XIX wieku Starowieyscy sprzedawali majątek w kawałkach. Jaroszowice kupili Fischerowie. Kolejni właścicielami byli Krobiccy.