Chuda Przełączka

Na Chudej Przełączce (1850 m n.p.m.) łączą się szlaki czerwony z Kir przez Adamicę i zielony ze schroniska na Małej Polance Ornaczańskiej (Hali Ornak) przez Dolinę Tomanową. Ścieżka prowadząca z Polany Upłaz po ominięciu skałki nazywanej Piec, wiedzie zboczami Upłaziańskiej Kopy (1793 m n.p.m.), opadającymi stromo ku Dolinie Miętusiej. W styczniu 2004 r. zginęło w tej okolicy czworo grotołazów, którzy zmierzali do Jaskini Małej w Dolinie Mułowej. Pomimo bardzo niskiej pokrywy śnieżnej poderwali oni lawinę w miejscu, gdzie silnie wiejący wiatr odłożył warstwę śniegu. Spadli blisko czterysta metrów przez strome śniegi Małej Świstówki, ponosząc śmierć na miejscu. W warunkach zagrożenia lawinowego bezpieczniej jest zejść ze szlaku i poruszać się wypukłością grzbietu, który doprowadza w okolice Chudej Turni, skąd można z powrotem powrócić na znakowaną ścieżkę. Drugi szlak, który wyprowadza na Chudą Przełączkę (1850 m n.p.m.) przez Dolinę Tomanową, w zimie jest zamknięty ze względu na bardzo niebezpieczny pod względem lawinowym teren, przez który prowadzi.
W górnej części szlaku z Doliny Kościeliskiej przez Adamicę na Ciemniak występują paleoendemity tatrzańskie. Są to rośliny, które rosły w Tatrach już w epoce poprzedzającej zlodowacenie, a więc są najstarszymi gatunkami rosnącymi w tym miejscu. Przetrwały one epokę lodowcową, ponieważ rosły na terenach, których do końca nie pokrył lód. Do takich gatunków należą skalnica tatrzańska oraz goździk lśniący. Skalnica tatrzańska należy do grupy endemitów zachodnio-karpackich. Jest to roślina przybierająca formę darni lub poduszki. Kwiaty są drobne i białe. Osiąga wysokość do 10 cm. Kwitnie od maja do sierpnia. Skalnica tatrzańska występuje na wilgotnych skałach i żwirach wapiennych, najczęściej powyżej górnej granicy lasu. Oprócz Tatr można ją również zobaczyć w Krywańskiej Małej Fatrze, na Choczu, w Niżnych Tatrach oraz na Murańskiej Planinie.