Kończysty Wierch

Kończysty Wierch (2002 m n.p.m.) nazywany był dawniej Kończystą nad Jarząbczą. Kończysta to też słowacka nazwa Kończystego Wierchu. Nie należy go mylić z Kończystą (2538 m n.p.m.) w Tatrach Wysokich.
W rejonie Kończystego Wierchu występuje orzeł przedni. Można go zaobserwować krążącego nad Doliną Chochołowską i Doliną Starorobociańską. Rozpiętość skrzydeł tego drapieżnego ptaka może przekraczać 2 m. Orły łączą się w pary na całe życie i zasiedlają określone terytorium. W swoim rewirze mogą mieć kilka gniazd, które zmieniają co jakiś czas. Najchętniej wybierają dobrze osłonięte od wiatru miejsca, znajdujące się w podszczytowych partiach gór. Orły żywią się głównie upolowanymi przez siebie średnimi ssakami: zającami, świstakami, młodymi sarnami i kozicami. Ostatnio odnotowano również przypadek zabicia małego niedźwiadka przez orła. W zimie szukają również padliny lub żerują na resztkach pozostawionych przez wilki. Orły rozmnażają się wiosną. Zalotom samców towarzyszą bardzo efektowne figury powietrzne. Samica składa w marcu jedno lub dwa jaja w kilkudniowych odstępach. Bardzo często zdarza się, że pisklę wyklute szybciej, wyrzuca z gniazda młodsze, słabsze. W przeszłości orły były ptakami dość licznie występującymi w Tatrach. Niestety po latach polowań i traktowania ich jako szkodników zostały niemal całkowicie wytępione. Górale bardzo cenili sobie orle pióra jako ozdoby, ponadto krążyły opowieści jakoby orły porywały małe dzieci. Obecnie w polskich Tatrach gniazduje jedna para orłów i nie wiadomo czy populacja się odrodzi. Nie sprzyja temu niezwykła płochliwość tych ptaków, które są zdolne porzucić gniazdo lęgowe w przypadku zbliżenia się do niego człowieka. Biorąc pod uwagę liczbę osób wędrujących po Tatrach oraz fakt, że w gnieździe wychowuje się najczęściej jedno młode, zadanie to może być bardzo trudne. Ważne jest, aby przestrzegać przepisów TPN i nie wchodzić w rejon ścisłych rezerwatów.
Na północny-wschód od Kończystego Wierchu (2002 m n.p.m.), w górnej części Doliny Starorobociańskiej, w kotlince ulokowanej powyżej Dudowych Turni na wysokości około 1690 m n.p.m. znajdują się Dudowe Stawki. Jest to grupa pięciu niewielkich stawów. Największy z nich osiąga do 12 metrów długości, chociaż ich wielkość zależy od ilości opadów.