Rezerwat „Turbacz” im. Władysława Orkana został utworzony w 1927 r., jako pierwszy w Gorcach i drugi w polskich Karpatach (po rezerwacie Barnowiec, utworzonym w 1906 r. przez hrabiego Adama Stadnickiego w Beskidzie Sądeckim), na gruntach hrabiego Ludwika Wodzickiego, w celu ochrony fragmentu puszczy karpackiej. Obejmował stary drzewostan, który przetrwał wieki bez ingerencji człowieka. Inicjatorami powstania rezerwatu byli: wieloletni zarządca tych dóbr - Adam Starzeński, członek Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz znakomity leśnik - Tadeusz Świerz-Zaleski, a wspierał ich prof. Władysław Szafer. Rezerwat miał powierzchnię 114 ha. Obszar historycznego rezerwatu leśnego „Turbacz” rozciągał się w górnej część doliny potoku Turbacz pomiędzy grzbietami odchodzącymi na północ i północny-wschód od Czoła Turbacza (1259 m n.p.m.). Rezerwat nazwano imieniem Władysława Orkana, gorczańskiego pisarza i poety, który niejednokrotnie opisywał karpacką puszczę. Rezerwat istniał do II wojny światowej. Dzięki staraniom przyrodników reaktywowano go w 1964 r. powiększając do 319 ha (poprzez włączenie części źródłowych potoków Olszowego i Roztoka). Obecnie teren dawnego rezerwatu stanowi część obszaru ochrony ścisłej Gorczańskiego Parku Narodowego.