Zamek w Dębnie

Dębno
49°57'50"N 20°43'00"E (49.96407, 20.716681)
231 m n. p. m.
Zamek w Dębnie jest jednym z nielicznych zabytków świeckiej architektury polskiej późnego średniowiecza, który zachował prawie niezmieniony pierwotny wygląd.
Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z początku XIV w. Okoliczne dobra należały wówczas do rodu Odrowążów. W drugiej połowie XV w. drogą sukcesji otrzymał je Jakub z Dębna, kasztelan krakowski, wybitny polityk i dyplomata na dworze króla Kazimierza Jagiellończyka. Wzniósł on zamek w latach 1470–1480. W posiadaniu rodu Dębińskich (przyjęli oni nazwisko od miejsca siedziby) zamek pozostał do 1583 r. Później znalazł się w rękach starosty lanckorońskiego Franciszka Wesseliniego, który przekształcił zamek w renesansową rezydencję. W XVII i XVIII w. zamek należał do rodziny Tarłów, potem m.in. do Lanckorońskich i Jastrzębowskich.
Od 1976 r. w zamku mieści się Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Zamek położony jest na niewielkim wzniesieniu, w otoczeniu drzew. W jej pobliżu rozciąga się kilkuhektarowy park z aleją jesionów. Zamek jest zbudowany z cegły, na kamiennych fundamentach. Jest obronną rezydencją gotycką, przebudowaną w okresie renesansu. Ściany są ozdobione wzorami z zendrówek oraz bogatą kamieniarką. Wokół czworobocznego dziedzińca zgrupowane są cztery piętrowe, jednotraktowe, połączone ze sobą budynki. Wejście na dziedziniec prowadzi przez barokowy portal z herbem Topór (rodu Tarłów). Na poziomie piętra w trzech skrzydłach biegną drewniane krużganki.

Miejsce znajduje się na szlakach

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...