Zamek w Korzkwi

Korzkiew
50°09'42"N 19°53'00"E (50.161942, 19.883356)
290 m n. p. m.
Pierwotny gotycki zameczek w Korzkwi, na skalistym wzgórzu wybudował w połowie XIV w. Jan z Syrokomli (pierwszy starosta ojcowski). Był to czworoboczny stołp rycerski (wieża mieszkalna) z dziedzińcem otoczonym murem z bramą od strony południowej. W XV w. do tarczowego muru dobudowano dwie czworoboczne baszty. Kolejne przebudowy w XVI i XVII w. umocniły dojście do bramy dodatkowym murem i zwodzonym mostem. Również od XVI w. trwała przebudowa gotyckiego zamku na renesansową rezydencję o cechach obronnych. W tym okresie zamek oraz dobra korzkiewskie należały kolejno do Krupków, patrycjuszy krakowskich, Zborowskich i Ługowskich herbu Lubicz, którzy w 1587 r. byli świadkami rozbicia pod Korzkwią wojska arcyksięcia Maksymiliana Habsburga (pretendenta do tronu polskiego) przez oddział hetmana Jana Zamoyskiego. W drugiej połowie XVII w. dobra korzkiewskie wraz z zamkiem, zniszczonym potopem szwedzkim (1655–57) przeszły, w drodze koligacji rodzinnych, w ręce Jordanów herbu Trąby. Michał Jordan, wojewoda bracławski, przebudował zamek po zniszczeniach wojennych. Jego syn Adam w 1755 r. sprzedał zamek. Kupili go Wesselowie, a w 20 lat później Wodziccy, którzy przeprowadzili się do dworku u stóp popadającego w ruinę zamku. Po parcelacji w 1897 r. majątek korzkiewski kupiły dwie rodziny: Gustinianich i Guzińskich. Guzińscy utrzymali swoją część do lat pięćdziesiątych XX w., do momentu kiedy cały majątek upaństwowiono. W 1997 r. ruiny zamku wraz z parkiem podworskim odkupił od gminy Zielonki Jerzy Donimirski, architekt, potomek po kądzieli rodziny Wodzickich. Obecnie zamek, dzięki prowadzonym pracom renowacyjnym, zaadaptowany został na kameralny hotel oraz przestronne sale bankietowe.

Miejsce znajduje się na szlakach

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...