Ruiny zamku Barwałd

Poniżej szczytu Żaru, w kierunku zachodnim, przy skrzyżowaniu szlaków czarnego i zielonego, zachowały się znikome ślady owianego legendami rozbójniczego zamku Barwałd, zburzonego w XV w. na zarządzenie królewskie, po przyłączeniu do Polski księstwa oświęcimsko-zatorskiego. Nieznana jest dokładnie data wybudowania zamku. Prawdopodobnie nastąpiło to w okresie, gdy Kazimierz Wielki wybudował nadgraniczny zamek lanckoroński (granica Małopolski ze Śląskiem). Wtedy to książę oświęcimski Jan I Scholastyk zbudował zamek na górze Żar po drugiej stronie granicy. Pierwsza wzmianka o istniejącym już zamku pochodzi z 1421 r., kiedy był on siedzibą starostów księstwa oświęcimskiego. W 1434 r. zamek został przekazany w dziedziczną dzierżawę Skrzyńskim herbu Łabędź. Od 1445 r. był w posiadaniu Włodka ze Skrzynna i jego żony Katarzyny. Małżeństwo przez kilkanaście lat trudniło się zbójnictwem, napadając na przejeżdżających w pobliżu kupców. Proceder ów przejęli ich synowie Jan i Włodek, którzy zadzierając z królem ostatecznie zostali zmuszeni do sprzedania zamku Kazimierzowi Jagiellończykowi.