Babia Góra (Diablak)

Najwyższy wierzchołek polskich Beskidów. Pokryta głazami kopuła szczytowa Babiej Góry tradycyjnie nosi nazwę Diablak. Na szczycie granica państwowa (PL/SK), kamienny murek chroniący odpoczywających turystów od wiatru, słowacka tablica poświeconą Papieżowi Janowi Pawłowi II (umocowana w miejscu gdzie poprzednio była tablica upamiętniająca bytność Lenina na Babiej Górze), po polskiej stronie w skalnej niszy statuetka MB Królowej Babiej Góry (miejsce spotkań i uroczystości GOPR-u), a także stary kamienny obelisk z 1876 r. upamiętniający wejście na szczyt austriackiego arcyksięcia Józefa Habsburga. Tu także węzeł szlaków, gdzie spotykają się polskie i słowackie szlaki wyprowadzające na szczyt (drogowskazy). Praktycznie bezpośrednio spod wierzchołka ku północy opada bardzo strome skalno-trawiaste zbocze (o pochodzeniu glacjalnym bądź osuwiskowym) poprzecinane kamiennymi żlebami. Na południe, na słowacką i polska stronę opada łagodne trawiasto-kamieniste zbocze z płatami kosodrzewiny. Przy dobrej pogodzie wspaniała dookolna panorama obejmująca m.in. na południowym wschodzie praktycznie całe Tatry, Podhale, polską i sporą część słowackiej Orawy, na zachodzie Beskid Żywiecki z masywem Pilska, Lipowskiej i Romanki, a na horyzoncie Beskid Śląski. Ku północy źródłowy kocioł doliny Skawicy z zabudową wsi Zawoja, dalej Pasmo Jałowieckie i na horyzoncie Beskid Mały, a na północnym-wschodzie za przeł. Krowiarki Pasmo Policy, za nim za doliną Skawy Beskid Makowski, a na prawo od niego Gorce i majaczące na horyzoncie szczyty Beskidu Wyspowego. Szczyt Diablaka jest centralnym punktem Babiogórskiego Parku Narodowego.