Ulica Górska doprowadza do dobczyckiego Starego Miasta, przed którym znajduje się wzgórze Stróżnica z cmentarzem (na nim grobowiec rodziny Turnau – właścicieli Dobczyc w XIX w. oraz kaplica). Kolejne wzgórze to już Góra Zamkowa, na której szczycie było usytuowane średniowieczne miasto. Najstarsze ślady osadnictwa w tym miejscu datowane są na neolit. Najczytelniejszym śladem średniowiecznej lokacji są mury miejskie, których zachowany, odrestaurowany ciąg ma ok. 60 m długości. Przy tym odcinku zachował się fragment baszty bramnej (prowadzi tędy droga wjazdowa) oraz podmurówki baszt od strony wschodniej i zachodniej. Ciąg murów miał niegdyś 700 m długości. Wąskie dróżki w obrębie wzgórza nawiązują do dawnych ulic, niestety nie wszystkie z nich się zachowały. Pod szczytem Góry Zamkowej znajduje się wykuta w skale cysterna na wodę.
W obrębie Starego Miasta, do którego prowadzą od rynku schody obok cmentarza „Jeleniec”, stoi kościół św. Jana Chrzciciela, wybudowany w latach 1828–1834 w stylu józefińskim. Wyposażenie świątyni jest klasycystyczne. Znajduje się tu epitafium Sebastiana Lubomirskiego (1594 r.), przeniesione z dawniejszej świątyni, a obok kościoła wolnostojąca dzwonnica z dzwonem „Jan” z 1504 r. oraz pomnikowa lipa „Marysieńka”, uszkodzona w czasie walk o miasto w 1945 r.