Bukowina Miejska

Bukowina Miejska (1143 m n.p.m.) jest mało wyraźną kulminacją w grzbiecie ciągnącym się od Turbacza na zachód, w stronę Klikuszowej. Stanowi punkt zwornikowy dla bocznego grzbietu opadającego na południe w stronę Kowańca pomiędzy dolinami potoków Gazdy i Wielki Kowaniec. Północne stoki opadają w źródłowy odcinek doliny Lepietnicy. Bezpośrednio od północy przylega do szczytu ciąg hal o wspólnej nazwie Bukowiny, od wschodu sąsiadujące z polaną Wisielakówka. Z polan roztaczają się widoki na północ, na dolinę Lepietnicy, za nią grzbiet Średniego Wierchu i w prawo polanę Jaworzyna Obidowska (ze schroniskiem harcerskim Bene) i kopułę Turbacza (1310 m n.p.m.). Bezpośrednio na szczycie, na skraju hal występuje charakterystyczny grzebień dorodnego lasu (głównie buczyna). Nazwa Bukowina Miejska pojawia się już w dokumencie z 1790 r. i ma związek z granicą obszarów należących do Nowego Targu (miasta). Na zachód od szczytu znajduje się niewielka przełączka a na niej węzeł szlaków: czarnego z Klikuszowej i żółtego z Kowańca na Turbacz.