Siklawa

Siklawa jest wodospadem na potoku Roztoka. Jest to największy wodospad w Tatrach. Nazywany jest również Wielką Siklawą. Woda spada dwiema lub trzema strugami (w zależności od poziomu wody w Wielkim Stawie). Wysokość progu wodospadu wynosi około 70 m. Siklawa od dawna była celem wycieczek, a także tematem dzieł artystycznych. Wodospad uwieczniano na płótnie, rysowano, fotografowano oraz pisano o nim wiersze.
Po orograficznie prawej stronie wodospadu występuje długi pas gładkich skał zwanych Danielki, przez które prowadzi szlak turystyczny. Z geomorfologicznego punktu widzenia Danielki są przykładem głazów wygładzonych przez przesuwający się lodowiec. Widoczne na nich rysy powstały wskutek tarcia przez odłamki skał, które znajdowały się w lodowej masie. Miejsce to jest niebezpieczne przy oblodzeniach, ponieważ bywa tu bardzo ślisko. Nazwa upamiętnia przewodnika Jana Gąsienicę Daniela, który w 1924 r. poślizgnął się w tym miejscu, spadł do wody i zginął.
We wrześniu 1900 r. w pobliżu Siklawy stanęła altana turystyczna. Był to drewniany, niewielki budynek, który miał pełnić funkcję schronu. Niestety lawiny i pseudoturyści w niedługim czasie doprowadzili do jego zniszczenia. Altana przestała istnieć w 1912 r.