Wawrzka

Wawrzka została lokowana na prawie wołoskim w 1574 r. przez biskupa Franciszka Krasińskiego i znajdowała się na skraju tzw. państwa muszyńskiego, czyli dóbr zarządzanych przez biskupów krakowskich. Ciekawostką jest fakt, że Wawrzka jest jedyną wsią na Łemkowszczyźnie, która założona została na grzbiecie, a nie w dolinie. O powstaniu wioski mówi ta sama legenda, którą można usłyszeć o sąsiedniej Florynce. Otóż król Władysław Łokietek podarował rycerzowi o imieniu Grzyb, który zasłużył się w bitwie pod Płowcami, ziemie na południe od osady Grybów. Dostał od władcy zadanie zasiedlenia tego terenu, zwalczenia szerzącego się zbójnictwa i zapewnienia ochrony kupcom przemierzającym szlak handlowy w dolinie rzeki Białej. Zbójnicy zabili jednak Grzyba oraz jego dwóch synów: Floriana i Wawrzyńca. Na pamiątkę po nich przybyli tu osadnicy założyli wsie: Flornikową i Wolą Wawrzkowską, które dzisiaj noszą nazwy Florynka i Wawrzka.
Mieszkańcy wioski w latach międzywojennych przeszli na prawosławie i postanowili wybudować cerkiew. Ze względu na skromne środki budowa przeciągała się i ukończono ją dopiero po wojnie już jako kościół katolicki, który zyskał wezwanie Matki Bożej Szkaplerznej. Świątynia z zewnątrz przypomina inne cerkwie łemkowskie. Jest zrębowa, szalowana i posiada słupowo-ramową wieżę. Nad poszczególnymi częściami świątyni wznoszą się blaszane makowice. Wystrój wnętrza jest współczesny dla czasu ukończenia budowy, czyli dla połowy XX w. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Szkaplerznej otoczony lokalnym kultem. Wśród pól, niedaleko od żółtego szlaku, znajduje się cmentarz wojskowy nr 128 z czasów I wojny światowej należący do III Okręgu Cmentarnego Gorlice. Najprawdopodobniej zaprojektowany został przez głównego architekta tego okręgu Hansa Mayra. Cmentarz położony jest w bardzo malowniczym miejscu, otoczony kamiennymi słupkami połączonymi metalowymi rurkami, z dużym krzyżem pośrodku oraz dwoma zbiorowymi mogiłami. Spoczywa tutaj 16 żołnierzy autro-węgierskich oraz 30 rosyjskich. Obok ogrodzenia można zobaczyć zachowane stare słupki, wyznaczające granicę terenu, z wyrytymi literami HV.