Stanisława Dowgiałło

Uniwersytet Jagielloński, ul. Gołębia 24

Urodziła się w 1865 r. w rodzinie ziemiańskiej. Marzyła o studiach farmaceutycznych. Uczyła się na tajnym Uniwersytecie Latającym w Warszawie. Tam poznała Jadwigę Sikorską i wspólnie rozpoczęły praktykę w aptece w Warszawie. Uczęszczała także na kurs farmaceutyczny, po którym zdała egzamin na pomocnika aptekarskiego. W 1894 r. rozpoczęła naukę na Wydziale Filozoficznym UJ. Otrzymała status hospitantki – mogła brać udział w zajęciach dopiero po uzyskaniu zgody od każdego z prowadzących. Nie mogła także otrzymać dyplomu. Po ukończeniu studiów zdała egzamin na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego uzyskując stopień prowizora z odznaczeniem. Przez pięć lat prowadziła aptekę w Wielonach w Inflantach. Udzielała się społecznie promując higienę wśród ludności wiejskiej. Przeniosła się do Petersburga, następnie do Krakowa przez dwa lata pracując w drogerii Jadwigi Sikorskiej-Klemensiewiczowej, jednocześnie poszerzając kompetencje w Studium Rolniczym UJ.

W 1907 r. przejęła rodzinny majątek pod Rzeżycą w Inflantach. Rozwinęła aktywność społeczną i polityczną, skupiając się, po uzyskaniu przez Łotwę państwowości, na dbałości o mniejszość polską. Pracowała w Komisji Oświatowej Ziemstwa Rzeżyckiego i Związku Polaków w Łotwie. Była delegatką na I Międzynarodowy Kongres Mniejszości Narodowych w Genewie w 1925 r. W latach 1925−1927 pełniła funkcję dyrektora państwowej polskiej szkoły średniej w Rzeżycy. Po parcelacji jej majątku w 1927 r., wyjechała do Krakowa, gdzie pracowała przy Okręgowym Związku Kas Chorych jako taksatorka recept. Zmarła w 1933 r.