Helena Ściborowska-Mierzwina

Mogiła

Działaczka społeczna, oświatowa i polityczna urodzona w 1910 r. w Kościelnikach. Ukończyła studia na Wydziale Rolniczym UJ z tytułem inżyniera rolnika. Wstąpiła do Polskiej Akademickiej Młodzieży Ludowej (1931-1932 wiceprezes), Związku Młodzieży Wiejskiej RP, a w 1932 r. do Stronnictwa Ludowego (przewodnicząca Sekcji Kobiet zarządu okręgowego). Podejmowała działania na rzecz poprawy losu kobiet wiejskich. Publikowała m.in w „Zniczu”, „Wiciach”, „Głosie Kobiet”. Po wybuchu II wojny światowej zaangażowała się w działalność podziemnego Ludowego Związku Kobiet. Wraz z dziećmi zamieszkała w domu rodziców. Po wojnie przeniosła się do Mogiły, gdzie pracowała w urzędzie gminy i pomagała założyć gimnazjum, a potem do Krakowa. Została przewodniczą Sekcji Kobiet krakowskiego zarządu PSL. W 1947 r. startowała w wyborach do Sejmu z listy tej partii. W 1947 r., po skazaniu męża na 10 lat więzienia, podjęła pracę zarobkową – m.in. była intendentką w ośrodku wychowawczym sióstr zakonnych w Łagiewnikach. Do życia publicznego wróciła po 1956 r., kontynuując działalność oświatową wśród kobiet wiejskich. Zmarła w 1977 r. Spoczywa w Górce Kościelnickiej.

Inne miejsca: Uniwersytet Jagielloński, Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. Świętej Siostry Faustyny (ul. Siostry Faustyny 3), mieszkanie (ul. Zaleskiego 6), Polskie Stronnictwo Ludowe (ul. Batorego 2).