Maria Turzyma

Rynek Główny 13, Czytelnia dla Kobiet

Działaczka na rzecz praw kobiet, pisarka i publicystka. Urodziła się ok. 1860 r. Krakowie. Była znaczącą postacią galicyjskiego ruchu emancypacyjnego. Walczyła o przyznanie kobietom praw politycznych oraz umożliwienie zdobywanie wyższego wykształcenia. Była redaktorką naczelną „Nowego Słowa. Dwutygodnika społeczno–literackiego poświęconego sprawom kobiet”. Publikowała w wielu innych czasopismach. W 1899 r. wydała zbiór nowel Nadbrzeżne Fale . W 1904 r. założyła Stowarzyszenie Związek Kobiet i została jego przewodniczącą. W pracy Wyzwalająca się kobieta naświetliła wielowymiarowe i wielopokoleniowe zniewolenie kobiet nawołując do wyzwolenia (1906 r.). Od 1907 r. prowadziła pensjonat w Zakopanem, a w 1911 r. przeniosła się do Lwowa. Służyła jako kurierka w Legionach, działała w POW. Podczas I wojny światowej zaangażowała się w działalność Ligi Kobiet Galicji i Śląska. Zmarła w 1922 r. w Trzęsówce (k. Kolbuszowej).

Inne miejsca : mieszkanie (ul J. Szujskiego 7), Czytelnia dla Kobiet (ul. Poselska 8, ul. Szpitalna 7, Rynek Główny 13, ul. Grodzka 13, ul. Mikołajska 7, Rynek Główny 6), Ujeżdżalnia (ul. Rajska 12 – miejsce spotkań członków ruchu emancypacyjnego), Stowarzyszenie Związek Kobiet (Rynek Główny 13), redakcja „Nowego Słowa. Dwutygodnika społeczno-literackiego poświęconego sprawom kobiet” (Rynek Główny 13).