Święta Kinga (Kunegunda)

ul. Franciszkańska, kościół Franciszkanów

Księżna krakowska i sandomierska urodzona 2.03.1234 r. w Ostrzyhomiu . Córka króla węgierskiego Beli IV i Marii Laskaris. W wieku pięciu lat przyjechała do Polski jako przyszła żona księcia Bolesława Wstydliwego. Po zaślubinach w 1246 r. wymogła na małżonku złożenie ślubów czystości. Gdy Tatarzy kolejny raz spustoszyli rozległe połacie kraju, Kinga przeznaczyła część swojego posagu na odbudowę tych ziem. Jako zabezpieczenie w 1257 r. otrzymała na własność ziemię sądecką, która pod jej rządami rozwinęła się gospodarczo i przynosiła znaczne dochody. Przywiozła z Węgier górników, którzy odnaleźli złoża soli kamiennej w Bochni. Wraz z mężem podpisywała wiele ważnych dokumentów m.in. Akt Lokacyjny Krakowa (5.06.1257 r.). Po śmierci Bolesława w 1279 r. przeniosła się do ufundowanego przez siebie klasztoru klarysek w Starym Sączu . Zmarła 24.07.1292 r. w opinii świętości. Kanonizacji Kingi dokonał Jan Paweł II 16.06.1999 r. Jest patronką samorządowców i górników . Jej relikwie spoczywają u klarysek w Starym Sączu.

Inne miejsca : Kościół św. Kingi (ul. Siemomysła 37), ul. św. Kingi.