Królowa Bona

Zamek na Wawelu

Królowa Królestwa Polskiego i Wielka Księżna Litewska, żona króla Zygmunta Starego (od 1518 r.). Urodzona 2.02.1494 r. w Vigevano. Pochodziła z włoskiego rodu Sforzów. Doskonale wykształcona, inteligentna, energiczna, stworzyła w Polsce swoje stronnictwo. Z czasem skutecznie wpływała na politykę, decyzje administracyjne, gospodarcze i obsadę najwyższych stanowisk w państwie. W dobrach otrzymanych od króla prowadziła mądre zarządzanie, przynoszące olbrzymie dochody. Przy pomocy złota i srebra dążyła do założenia i umocnienia władzy dynastycznej w Polsce. Wydała na świat pięć córek i syna. Doprowadziła do koronacji 10-letniego Zygmunta Augusta, za życia ojca . Przywiozła do Polski włoską modę, sprowadzała luksusowe przedmioty, przyprawy, zioła i owoce. Otaczała się włoskim artystami i muzykami, których twórczość stała się polskim dobrem kulturowym. Skłócona z synem, wyjechała do swego księstwa Bari wywożąc część majątku . Tam została otruta. Zmarła 19.11.1557 r. w Bari. Spoczywa w tamtejszym kościele św. Mikołaja.

Inne miejsca: kościół oo. dominikanów (brylantowo-rubinowy diadem ślubny), Katedra na Wawelu (herb Sforzów na metalowej kracie), ul. królowej Bony.