Schronisko górskie PTTK „Murowaniec” na Hali Gąsienicowej

Schronisko górskie PTTK "Murowaniec" na Hali Gąsienicowej, położone jest w Dolinie Suchej Wody Gąsienicowej, na wysokości 1500 m n.p.m. Wybudowane zostało w latach 1921–1925 dzięki staraniom Oddziału Warszawskiego PTT, według projektu Zbigniewa Kalinowskiego. Głównym materiałem budowlanym, oprócz drewna, był granit wybierany ze zboczy Małego Kościelca, który następnie transportowano specjalną kolejką wąskotorową. Oddanie schroniska do użytku stało się ważnym wydarzeniem państwowym, a jego otwarcia dokonał 12 lipca 1925 r. ówczesny prezydent Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski w obecności około 1000 zaproszonych gości. Mszę świętą odprawił ksiądz Walenty Gadowski, twórca Orlej Perci.
W latach 1950–1951 budynek został przebudowany i powiększony. 5 grudnia 1963 r. uległ częściowemu spaleniu. W ciągu czterech miesięcy został odbudowany w nieco innym kształcie. Obecnie schronisko posiada 116 miejsc noclegowych.
Na schronisku „Murowaniec” znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Adamowi Asnykowi. Adam Asnyk (1838–1897) był poetą i dramatopisarzem. Często bywał w Tatrach i uczestniczył w licznych wejściach szczytowych. Był m.in. na Giewoncie (1822 m n.p.m.) i Lodowym Szczycie (2627 m n.p.m.). Brał udział też w pierwszym polskim wejściu na Wysoką (2547 m n.p.m.) oraz pierwszym znanym wejściu na Zachodnie Żelazne Wrota (około 2280 m n.p.m.). Asnyk jest uznawany za twórcę nowego paradygmatu w poezji o tematyce górskiej, pozbawionej metafizyki i fantastyki. Jest autorem m.in. wierszy: Limba, Noc pod Wysoką, Giewont.