Łękawka

49°56'54"N 21°01'54"E (49.94846, 21.031943)
267 m n. p. m.
Pierwsza wzmianka o wsi Łękawka pochodzi z 1386 r., choć osada istniała w tym miejscu już wcześniej. Według miejscowej legendy pierwszymi mieszkańcami wsi mieli być Jędrzej i Jewka.
Na początku XIX w. jeden z mieszkańców Łękawki, znany jako Bolek, zajmował się wytwarzaniem instrumentów lutniczych. Lira konstrukcji Bolka była używana przez „ludowego dentystę” Andrzeja Sobka z Łękawki do łagodzenia bólu swoich pacjentów.
W czasie I wojny światowej w okolicy wsi toczyły się walki pomiędzy armią rosyjską, a austro-węgierską. Budynek szkoły oraz inne budynki w Łękawce były zajmowane przez wojska rosyjskie przez okres od 9 listopada 1914 do 5 maja 1915 r. Najbliższy cmentarz wojenny z tego okresu znajduje się przy granicy Łękawki z miejscowością Zabłędza (cmentarz wojenny nr 174) i kryje zwłoki 35 Rosjan.
Podczas II wojny światowej, w dniach 29 lipca 1940, 24 grudnia 1940 i 12 lutego 1944 r. w wąwozach leśnych w pobliżu dzisiejszej drogi wojewódzkiej nr 977, odbyły się egzekucje Polaków, więźniów tarnowskiego więzienia. W wyniku tych egzekucji zginęło 68 osób, głównie inteligencji. Jeden ze skazanych zdołał uratować życie uciekając w głąb lasu. Po wojnie ekshumowano ofiary egzekucji, a ciała umieszczono w masowym grobie z pomnikiem. W okolicznych lasach działały oddziały partyzanckie. Jednym z takich nich był oddział „Pelagia” z Pleśnej.
W 1977 r. w granicach administracyjnych Łękawki, mieszkaniec Piotrkowic znalazł największego wówczas grzyba świata. Był to szmaciak gałęzisty o wadze 15 kilogramów i średnicy kapelusza wynoszącej 1 metr. Grzyb został wpisany do księgi rekordów Guinnessa. Przy drodze wojewódzkiej nr 977 w miejscowości Łękawka postawiono pomnik znalezionego grzyba. Pomnik został zniszczony przez nieznanych sprawców.

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...