Jest to zalesione wapienne wzgórze, wznoszące się około 80 m nad dnem doliny Wisły. Na górze odkryto grodzisko z czasów kultury łużyckiej. W terenie wyraźnie widoczne są wały, utworzone z kamieni wapiennych pochodzących z bezpośredniego sąsiedztwa. W głębi ziemi podczas prac archeologicznych znaleziono fragmenty drewnianej palisady. Nie ma jednak śladów po zabudowaniach, co oznacza, że było to grodzisko do obrony, a nie stała siedziba.
Z grodziskiem jest związana legenda o Walgierzu Udałym, Heligundzie i Wisławie Pięknym. Jest to przykład adaptacji do Polskich warunków romantycznych opowieści rycerskich, bardzo popularnych w X i XI w.