Runek

Runek (1080 m n.p.m.) jest rozłożystym i zalesionym szczytem zwornikowym w południowo-wschodniej części głównego grzbietu Pasma Jaworzyny Krynickiej. W południowo-zachodnim kierunku odchodzi od Runka najdłuższy boczny grzbiet w tym paśmie, który poprzez gniazdo Jaworzynki (1001 m n.p.m.) i Pustej Wielkiej (1061 m n.p.m.) opada do doliny Popradu w rejonie Żegiestowa. Na północ odchodzi krótszy grzbiet Wysokiego Wierchu (845 m n.p.m.), który rozdzielając dolinki potoków Kryściów i Łosiański, opada do doliny Kamienicy Nawojowskiej. Niespełna kilometr na południe od szczytu Runka (1080 m n.p.m.), na szczycie Czubakowska (1082 m n.p.m.), główny grzbiet rozdziela się na ramię z najwyższą w paśmie Jaworzyną Krynicką (1114 m n.p.m.) oraz ramię Przysłopu (944 m n.p.m.) opadające na przełęcz Huta (745 m n.p.m.). Z północno-zachodnich stoków Runka spływa potok Potasznia, z południowych potok Szczawnik. Na północną stronę, do Kamienicy Nawojowskiej, spływają potoki Kryściów i Łosiański.
Od 1925 r. około 1 km od Runka w kierunku Jaworzyny Krynickiej funkcjonował schron turystyczny, nazwany „Zochna”. Był to dawny budynek gospodarczy leśnictwa, wydzierżawiony przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. Schron posiadał dwie izby, piec kuchenny oraz zestaw naczyń. Średnio w ciągu roku nocowało tam około 40 osób. Była to pierwsza baza noclegowa PTT w Beskidzie Sądeckim. „Zochna” spłonęła w 1934 r., a ogień zaprószyli nocujący tutaj robotnicy, budujący schronisko na Jaworzynie Krynickiej.
Pod ukrytym w lesie, płaskim wierzchołkiem Runka (1080 m n.p.m.) znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Prowadzący głównym grzbietem Pasma Jaworzyny Krynickiej szlak czerwony (Główny Szlak Beskidzki, odcinek Hala Łabowska – Jaworzyna Krynicka) przecina tu szlak niebieski z Żegiestowa Zdroju przez Pustą Wielką (1091 m n.p.m.), Runek (1080 m n.p.m.) i Przysłop (944 m n.p.m.) do Krynicy (jego odejście od szlaku czerwonego na grzbiet Przysłopu znajduje się na szczycie Czubakowej).