Czoło Turbacza

Czoło Turbacza (1259 m n.p.m.) jest wyraźnie zaznaczonym szczytem położonym na północ od Turbacza. Stoki Czoła Turbacza są zalesione, ale na jego grzbiecie znajdują się dwie duże polany: Polana Czoło Turbacza (na północny-zachód od szczytu) oraz duża Hala Turbacz (na południe i wschód od szczytu) Zachwyca rozległa panorama Gorców i Beskidu Wyspowego. Poniżej szczytu występują wychodnie skalne (około 5 m długości i 1,7 m wysokości) zbudowane z gruboławicowych zlepieńców. Na jednej ze skał można odnaleźć tajemniczy napis, który jest różnorodnie interpretowany. Władysław Orkan w powieści „W roztokach” odczytuje go jako „Koldras Lacki” i wiąże z kamieniem legendę o ukrytym pod nim skarbie. Kazimierz Sosnowski podaje wersję, że wyryli go konfederaci barscy, natomiast W. Milewski przypisuje autorstwo znaków gorczańskim zbójnikom. Z kamieniem związanych jest wiele legend. W 2001 r. do skały przymocowano tabliczkę upamiętniającą zmarłych ratowników z Grupy Podhalańskiej GOPR.