Hala Skotarki

Hala Skotarki położona jest na początku krótkiego bocznego grzbietu, odchodzącego na południowy-zachód od głównego grzbietu Pasma Jaworzyny Krynickiej (1114 m n.p.m.), w punkcie zwornikowym na zachód od Hali Łabowskiej. Grzbiet ten rozdziela po obu stronach dwa źródłowe potoki Łomniczanki. Hala Skotarki ma układ piętrowy i obejmuje kilka wypłaszczeń terenu oraz strome stoki między nimi. Hala była od wieków intensywnie użytkowana – koszona i wypasana. Istniały na niej 3 gospodarstwa rolne należące do mieszkańców Łomnicy. Po 1989 r. gospodarka pasterska na wysoko położonych halach stała się nieopłacalna (także ze względu na trudne warunki bytowania tutaj przez kilka miesięcy pasterzy obsługujących wypas – w szczególności problemy z wodą i brak elektryczności). Sezonowi mieszkańcy i użytkownicy tzw. letniarek przenieśli się z hali do nowych siedzib w dolinach. Na Hali Skotarki pozostały opuszczone domostwa, często wraz z wyposażeniem. Obecnie nieużytkowana polana, w wyniku naturalnej sukcesji ekologicznej stopniowo zarasta i prawdopodobnie w stosunkowo niedługim czasie podzieli los wielu innych polan beskidzkich i zarośnie lasem (ze szkodą dla walorów turystycznych i różnorodności biologicznej).
Hala Skotarki jest dobrym punktem widokowym. Najbardziej rozległa panorama jest na południowy-wschód na grzbiet Parchowatki – podobna do tej z sąsiedniej Hali Groń. Także z dogodnego punktu hali jest widok na północny-zachód na fragment głównego grzbietu w rejonie Wierchu nad Kamieniem (1084 m n.p.m.) i Pisanej Hali (1044 m n.p.m.), z Halą Barnowską i niżej stokową Halą Turbacz.