Dolina Strążyska jest doliną reglową, wcinającą się w północne stoki Giewontu (1894 m n.p.m.). Niegdyś była użytkowana przez pasterzy, prowadzących tutaj wypas owiec. Jej nazwa pochodzi od Hali Strążyska, a ta od słowa strąga, oznaczającego zagrodę do dojenia owiec.
Na jednej ze skał w Dolinie Strążyskiej znajduje się tablica poświęcona Edwardowi Jelinkovi. Edvard Jelínek (1855–1897) był czeskim literatem i publicystą, promującym współpracę narodów słowiańskich, głównie Czech i Polski. Był w Zakopanem częstym gościem. Przyjaźnił się m.in. ze Stanisławem Witkiewiczem i Walerym Eljaszem. Tablicę umieszczono po śmierci Jelínka z inicjatywy Henryka Sienkiewicza. Wkrótce też dołączono medalion z popiersiem w płaskorzeźbie, a skałę zaczęto nazywać Skałą Jelinka.
Typem lasu charakterystycznym dla piętra regla dolnego jest żyzna buczyna karpacka, składająca się z buka i jodły z domieszką świerka, ewentualnie jaworu. Dziś w znacznej części Tatr miejsce buczyny zajęła monokultura świerka, pochodząca przede wszystkim z nasadzeń, jakie miały miejsce na przełomie XIX i XX w. W Dolinie Strążyskiej możemy jednak miejscami zaobserwować naturalny las bukowo-jodłowy.