Pawlikowski Wierch

Pawlikowski Wierch (1016 m n.p.m.) leży w paśmie Magury Spiskiej. Wznosi się nad Łapszanką i Rzepiskami. Jego nazwa pochodzi od leżącego w jego pobliżu przysiółka Pawliki. Jest to jedno z najwyżej położonych osiedli w Polsce (około 950 m n.p.m.). Z polan podszczytowych roztaczają się rozległe widoki.
Polski Spisz można topograficznie podzielić na części: północną (Pieniny Spiskie) i południową (polska część Magury Spiskiej), rozdzielone dolinami Łapszanki i Trybskiego Potoku. Grzbiet Magury Spiskiej zbudowany jest z fliszu podhalańskiego. Najwybitniejszymi wzniesieniami tego pasma są: Czarna Góra (m n.p.m.), Pawlikowski Wierch (1016 m n.p.m.), Kuraszowski Wierch (m n.p.m.), Kopylec (m n.p.m.), Pieskowy Wierch (m n.p.m.). Przepiękna panorama na pobliskie Tatry Bielskie roztacza się z Przełęczy nad Łapszanką (m n.p.m.). Najwyższym wniesieniem Polskiego Spisza jest liczący 1040 m. n.p.m. Kuraszowski Wierch. Południowe stoki pasma są dość strome, północne natomiast długie i łagodne.
Magura Spiska jest w dużej mierze zalesiona. Dziś najpopularniejszym gatunkiem drzew jest świerk, choć kiedyś można tu było spotkać liczne modrzewie, nazywane majami. W rezerwacie „Niebieska Dolina” możemy podziwiać fragmenty dobrze zachowanej buczyny karpackiej.
Lasy Magury Spiskiej są przestrzenią dla saren, jeleni, rysiów, a w czasie zimy także wilków. Ponadto gniazdują tu jastrzębie, myszołowy i pustułki.