Lusina

Lusina, wieś w gminie Mogilany, po raz pierwszy wzmiankowana jest w zapiskach historycznych z 1385 r. Należała wówczas do Piotra ze Szczekocin herbu Odrowąż, a potem do Jana ze Szczekocin, kasztelana lubelskiego. W pierwszej połowie XV w. wieś kupił krakowski mieszczanin Paweł Waldorf, który sprzedał ją po 20 latach swojemu przyrodniemu bratu Stanisławowi Lejmiterowi. W połowie XV w. Lusinę kupili od niego Koniecpolscy – rodzina kasztelana sandomierskiego Przedbora, do których należała jeszcze w XVI w. Kolejnym właścicielem wsi w latach dziewięćdziesiątych XVI w. był późniejszy kasztelan sądecki Hieronim Przyłęcki. Właścicielami dziewiętnastowiecznymi byli Sroczyńscy, potem Słapowie. W okresie międzywojennym majątek, liczący 164 ha, należał do Stanisława i Marii Słapów. We wsi zachował się nieduży dworek, w którym na belce stropowej widnieje data 1688, świadcząca o tym, że dwór w Lusinie jest jednym z najstarszych dworów na terenie powiatu krakowskiego. W XVIII lub XIX w. budynek dworu został przebudowany i przedłużony w kierunku wschodnim. Poprzedzający wejście do dworu ganek cztero-kolumnowy, został dobudowany prawdopodobnie w pierwszej połowie XX w. Od strony ogrodu znajduje się nieco nowsza weranda. Pierwotny charakter zachował układ wnętrz z sienią i salonem na osi. Obecnie dworek jest własnością prywatną niedostępną dla zwiedzających.