Sanktuarium Matki Bożej Patronki Polskich Rodzin Robotniczych w Płokach

Pierwszy kościół na wzgórzu Zagajnik w Płokach, pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, powstał prawdopodobnie pod koniec XIII w. Kolejny, wybudowany w 1811 r. kościół w stylu klasycystycznym rozebrano po II wojnie światowej i w jego miejsce w 1954 r. wzniesiono obecną, znacznie większą świątynię. Znajdujący się w sanktuarium, wykonany techniką temperową na desce i pochodzący z XV w., obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus jest najstarszym zabytkiem malarskim w gminy Trzebinia. Słynący łaskami wizerunek już od średniowiecza przyciągał rzesze pielgrzymów. Obecnie sanktuarium jest jednym z ważniejszych miejsc kultu maryjnego w archidiecezji krakowskiej, jednym z punktów na międzynarodowym szlaku maryjnym oraz na Szlaku Miejsc Papieskich na Ziemi Chrzanowskiej. Znajduje się tutaj również grób Sługi Bożego ks. Michała Rapacza (1904–1946), który zginął w pobliskim lesie z rąk komunistycznej bojówki w 1946 r. Sanktuarium znajduje się na stokach wapiennego wzgórza Zagajnik (453 m n.p.m.). Z łąki usytuowanej powyżej kościoła (oraz ze szczytu wzgórza) rozciąga się rozległy widok.