Rezerwat Zamczysko nad Rabą

Krajobrazowy rezerwat przyrody „Zamczysko nad Rabą” utworzono na zboczu doliny Raby pod Uklejną w 1962 r. w celu ochrony lasu jodłowego, zbliżonego charakterem do boru dolnoreglowego, rosnącego na nietypowo małej wysokości. Obszar chroniony objął 1,35 ha lasu, wraz ze znajdującymi się w nim ruinami Zamczyska. Oprócz lasu jodłowego, na zboczu doliny rośnie typowy dla piętra pogórza grąd (las grabowy z domieszką lipy i innych gatunków), w którego runie występują kobierce bluszczy.
W ostatniej ćwierci XIII w. wybudowano w tym miejscu niewielką warownię, której głównym elementem była masywna, murowana z kamienia wieża obronna (stołp). Obok stały drewniane zabudowania. Od stoku Uklejny założenie obronne odcinała sucha fosa, nad którą przerzucono zwodzony most, a także wał obronny. Całość była otoczona palisadą. Warownia miała funkcję fiskalną i strażniczą – u jej stóp przebiegał szlak handlowy z Krakowa i Wieliczki na Węgry. Stanowiła część umocnień brony myślenickiej – systemu przeszkód ze ściętych drzew, biegnącego w poprzek doliny Raby, na południowych rubieżach ziem należących do księcia krakowskiego. Baszta została wysadzona ładunkiem prochowym w niejasnych okolicznościach – jedna z hipotez głosi, że stało się to w 1457 r. z rozkazu Kazimierza Jagiellończyka obawiającego się, aby forteczka nie stanowiła oparcia zbuntowanych rycerzy zaciężnych, których bandy grasowały wówczas w okolicy.