Rezerwat Panieńskie Skały

Jest to rezerwat leśny i krajobrazowy, założony w 1953 r., o powierzchni 6,41 ha. Znajduje się w dolnej części Wolskiego Dołu porośniętego nawet 150 letnimi drzewami, u wylotu zamkniętego bramą skalną, nazywaną Panieńskimi Skałami. W górnej części wąwóz jest lessowy, w dolnej natomiast wychodnie skalne tworzone są przez wapienie górnojurajskie. Celem ochrony jest zarówno naturalny las z dominacją buka i dębu oraz domieszką wielu innych gatunków drzew, jak i procesy erozyjne, które cały czas kształtują wygląd terenu. Nazwa rezerwatu wiąże się z legendą o Pannach Zwierzynieckich, czyli norbertankach z salwatorskiego klasztoru. Podczas jednego z najazdów tatarskich, zakonnice miały uciekać do Lasu Wolskiego szukając schronienia przed pohańbieniem. W ostatnim momencie skałki zamknęły się za nimi. Niektórzy starsi mieszkańcy wspominają, że słyszeli ich modlitwy przez szczeliny.