Łazany

Łazany to średniowieczna wieś rycerska należąca w XVI i XVII w. do Lubomirskich; w XIX w. do Pruszyńskich, później do gen. Ignacego Kruszewskiego, a od 1877 r. do rodziny Brzezińskich herbu Dunin, których potomkowie zostali wysiedleni przez Niemców podczas II wojny światowej. Po wojnie majątek Brzezińskich upaństwowiono i przekazano Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. Z dawnymi właścicielami Łazan związany jest zabytkowy kościół z XVI w. i zespół dworsko-parkowy z XVIII–XIX w. Kościół pw. Znalezienia Krzyża Świętego w Łazanach, zbudowany w latach 1586–1590 ufundował Sebastian Lubomirski (1546–1613) żupnik krakowski i kasztelan wojnicki. Ciekawe jest wnętrze kościoła z gotycko-renesansowo-barokowym wystrojem (ołtarze, chrzcielnica, stalle, epitafia). W kaplicy grobowej Lubomirskich znajduje się późnorenesansowy nagrobek fundatora kościoła i jego brata Jakuba – tutejszego plebana. Ciekawostką zakrystii kościoła jest schowek na monstrancję, umieszczony w pniu starego dębu, który obmurowano podczas budowy w 1586 r. Poniżej kościoła, w otoczeniu parku ze szpalerami grabowymi i starymi lipami, stoi klasycystyczny dwór z pierwszej połowy XIX w.