Schronisko górskie PTTK na Markowych Szczawinach

Główne schronisko PTTK w Paśmie Babiogórskim, jeden z największych i najbardziej znanych obiektów turystyki górskiej w Beskidach. To także najstarsze polskie schronisko w Beskidach, o bogatej historii i trudnych do przecenienia zasługach dla rozwoju turystyki w regionie. Schronisko położone jest na niewielkiej polance Markowe Szczawiny, na północnym stoku Babiej Góry, poniżej przełęczy Brona na wysokości ok. 1180 m n.p.m.. Pierwotne schronisko zostało wybudowane przez Towarzystwo Tatrzańskie z inicjatywy Hugona Zapałowicza w 1906 r. W okresie międzywojennym było kilkakrotnie rozbudowywane. W latach 1932–37 jego wielce zasłużonym kierownikiem był Władysław Midowicz – wybitny działacz PTT, twórca sieci polskich szlaków w rejonie Babiej Góry. Cudem ocalałe z pożogi wojennej schronisko przeszło kolejny generalny remont dopiero w 1964 r. Wcześniej w 1950 r. po wschodniej stronie postawiono dodatkowy budynek noclegowy zwany później goprówką, do którego w 2011 r., po remoncie, przeniesiono ciekawe Muzeum Turystyki Górskiej PTTK – pierwotnie funkcjonujące w stylowym, drewnianym domku naprzeciw schroniska (będącym kopią pierwszego obiektu z 1906 r.). Obecny nowoczesny, ale stylowy budynek schroniska został wybudowany w miejscu historycznego schroniska i oddany do użytku 11 listopada 2009 r. Nowe schronisko ma bogatą ofertę noclegową i gastronomiczną. Na południowym krańcu polany pamiątkowy drewniany krzyż, w miejscu gdzie zginał z rąk hitlerowców partyzant AK ps. „Słaby”. Przed schroniskiem znajdują się stoły i ławy dla plenerowego odpoczynku turystów oraz tablice informacyjne, mapy itp. Tu także główny w rejonie babiogórskim węzeł szlaków turystycznych.