Kościół Wniebowzięcia NMP w Woźnikach

Zabytkowy, drewniany kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP w Woźnikach, z niewielką drewnianą wolnostojącą dzwonnicą, jest jednym z ciekawszych architektonicznie obiektów na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego. Prawdopodobnie zbudowany z fundacji cystersów na przełomie XV/XVI w. należy do nielicznej grupy kościołów, w których zastosowano zróżnicowane więźby dachowe nad poszczególnymi członami budowli. Ściany kościoła posiadają konstrukcję zrębową, są oszalowane pionowo, z listwowaniem. Prezbiterium jest węższe od nawy i zamknięte trójbocznie. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Do nawy od strony południowej przylega murowana kaplica zbudowana w 1840 roku. W 1787 roku do kościoła dobudowano wieżę, a w 1930 roku - kruchtę o dwuspadowym dachu dostawioną do wieży. W 1959 roku kościół, w wyniku podpalenia, został bardzo dotkliwie zniszczony. Doszczętnie spaliła się wieża, spalone zostały dachy i uszkodzone ściany, a także wyposażenie kościoła. Odbudowy kościoła w latach 1962-64 podjęła się grupa specjalistów z krakowskiej Pracowni Konserwacji Zabytków. Najcenniejszym zabytkiem, który uchronił się przed pożarem, jest gotycki krucyfiks z XIV wieku, umieszczony na belce tęczowej. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. W barokowych bocznych ołtarzach są współczesne posągi Chrystusa Miłosiernego i świętego Antoniego. W czasie pożaru spłonęła m. in. rokokowa ambona z 1748 roku oraz malowane na desce w XVI wieku skrzydło tryptyku i obraz Chrystusa Odkupiciela z 1720 roku na desce. Wnętrze kościoła ozdabia współczesna polichromia o motywie ornamentowo-figuralnym, wykonana w trakcie jego odbudowy.