Wodociągi krakowskie na Bielanach

Początkowo w Krakowie wodę czerpano ze studni i wprost ze zbiorników wodnych. Na przełomie XIII i XIV w. powstał rurmus, czyli pierwszy wodociąg umożliwiający transport wody nie tylko na tereny niżej położone. Jego kres nastąpił podczas potopu szwedzkiego, a na kolejny wodociąg miasto doczekało się dopiero w XIX w. staraniem prezydenta Józefa Dietla. Jednak dopiero pod koniec stulecia podjęto decyzję o budowie ujęcia wody podziemnej na Bielanach, a pracami kierował Roman Ingarden. W 1901 r. otwarto pierwszy zakład, który pobierał wodę z podziemnej warstwy wodonośnej dzięki 20 studniom. Wzrastające zapotrzebowanie na wodę wymusiło nową inwestycję i zasilanie wodą z Wisły, która w naturalny sposób podlegała filtracji. Dzięki temu wydajność wzrosła znacząco. Z czasem powstało również laboratorium, a wodę zaczęto chlorować. Zrezygnowano również z pobierania wody z Wisły na rzecz Sanki. Przez ponad pięćdziesiąt lat zakład wodociągowy na Bielanach był podstawowym źródłem wody dla miasta, a później jednym z filarów zaopatrzenia w wodę. Obecnie, jako Zakład Uzdatniania Wody „Bielany”, jest jednym z czterech zakładów zasilających Kraków w wodę pitną.