Wysoka

49°54'25"N 19°36'19"E (49.907013, 19.605363)
340 m n. p. m.

Wysoka, wieś w gminie Wadowice położona w zachodniej części Pogórza Wielickiego, w dolinie potoku Wysoka, zamkniętej od południa Radockiej Góry (413 m n.p.m.). Pierwsze wzmianki o Wysokiej pochodzą z połowy XIV w. W kronikach Jana Długosza wieś występowała pod nazwą "Vissoka". W drugiej połowie XV w. właścicielami wsi byli Radwanici (o różnych imionach - herbu Radwan), ale obok nich pojawili się Paszowscy herbu Zadora, spowinowaceni z Radwankami. W połowie XVI w. kolejnymi właścicielami cząstek wsi byli Palczowscy, którzy w następnym stuleciu zaczęli wyprzedawać swoje majątki na tym terenie. Te rozdrobnione majątki w Wysokiej i Stanisławie Górnym, należące do klucza dóbr brzeźnickich w 1758 r. wykupił książę Stanisław Czartoryski z Kalwarii. Spadkiem po nim, ze względu na jego umysłowo chorego syna Kazimierza, zarządzał Józef Klemens Czartoryski. Po jego śmierci w 1810 r. administratorem dóbr został Wojciech Brandys, który cały majątek należący do Kazimierza Czartoryskiego, zmarłego w Zebrzydowskim Szpitalu Bonifratrów kupił od spadkobierczyni.
Pod koniec XIX w. klucz brzeźnickich wsi (Brzeźnica Malowana) od rodziny Brandysów kupili Garczyńscy, właściciele majątku klucza dóbr Brzeźnicy Radwańskiej. W latach trzydziestych XX w. zgromadzili w swoich rękach cały obszar drobnych majątków.
Kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny w Wysokiej.
Pierwsze wzmianki dotyczące istnienia kościoła w Wysokiej pochodzą z połowy XIV w. Na przestrzeni stuleci kościół kilkakrotnie tracił uprawnienia parafii i był filią kościoła w Marcyporębie. W XVI w. w nowym kościółku (po pożarze wcześniejszego w 1513 r.) jeszcze przed jego konsekracją, umieszczono filię zboru kalwińskiego. W późniejszym czasie, drewniany kościółek, wzniesiony w 1786 r., był filią parafii z Marcyporęby, a od 1885 r. stał się kościołem parafialnym. Drewniany kościółek po raz kolejny spłonął w 1936 r. Obecny kościół zbudowany z czerwonej cegły, nieotynkowany, z dwoma bocznymi kruchtami, nawiązuje stylem neogotyckim do tradycyjnych budowli sakralnych. Wewnątrz w ołtarzu głównym umieszczone jest ciekawe dzieło z XIX w., autorstwa miejscowego artysty Andrzeja Sikory. Jest to drewniana polichromowana płaskorzeźba przedstawiająca Matkę Bożą Różańcową z dzieciątkiem Jezus, ozdobioną złoconymi koronami.

Miesto sa nachádza na chodníkoch

Stiahnuť aplikáciu

Naša webová stránka používa súbory cookie, vrátane na štatistické účely. Ak nechcete, aby sa ukladali na váš pevný disk, zmeňte nastavenia prehliadača.
Viac o tomto......