Czerna, wieś w gminie Krzeszowice, w granicach Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie położona jest wśród jurajskich skał i wąwozów w Dolinie Czernki i u wylotu Doliny Eliaszówki. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1402 r. Jej dziedzicami w średniowieczu byli Tęczyńscy herbu Topór. W 1630 r. Jan Tęczyński, wojewoda krakowski, wspierając przedsięwzięcie siostry, nadał klasztorowi karmelitów św. Michała z Krakowa teren wzgórza koło Czernej pod budowę nowego klasztoru, który jest dzisiaj szczególnym miejscem czci wizerunku Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego. W pobliżu klasztoru zachowały się ślady dawnych kopalni galmanu. Najstarsze wzmianki o górnictwie srebronośnych rud ołowiu w Czernej pochodzą z XVI w. W drugiej połowie XIX w. na terenie wsi istniały kopalnie galmanu „Józef” i „Sylwester”, należące do Potockich z Krzeszowic. W 1857 r. uruchomiono też kopalnię „Wandel”. Niewielkie zasoby tutejszych rud, nie przynoszące spodziewanych dochodów sprawiły, że podejmowane tu prace górnicze przerwano.