Hala Długa

Hala Długa to położona na wysokości 1170–1250 m n.p.m. rozległa polana obejmująca fragment głównego grzbietu Gorców i szerokie siodło pomiędzy Turbaczem a Kiczorą. Górale z Łopusznej nazywają ją Wierchy. Jej zachodnia cześć, podchodząca pod kopułę szczytowa Turbacza i oddzielona od reszty hali wyraźnym przewężeniem zwie się Polaną Wolnicą (ze schroniskiem PTTK). Południowa część hali opada nieco ponad źródłowy kocioł doliny Łopusznej, natomiast na północ hala przekracza linię grzbietu i kończy się na ścianie lasu pokrywającego źródłowy kocioł Kamienicy. Z kilku drewnianych szałasów na hali, w większości nieużywanych, zachowało się już niewiele. Od 2003 r. ponownie prowadzi się na hali wypas owiec.
Na północ od siodła, nieco w głębi, znajduje się żelazny krzyż upamiętniający śmierć Albiny Biełoń – młodej góralki, pracownicy schroniska, która 17 VII 1943 r. została w tym miejscu zastrzelona przez Niemców, gdy biegła ostrzec stacjonujących w lesie pod Kiczorą partyzantów o zbliżającym się oddziale Wermachtu. We wschodniej części Hali Długiej przy szlaku stoki krzyż z obrazem Matki Bożej Ludźmierskiej – patronki 1 Pułku Strzelców Podhalańskich AK.
Wschodni kraniec Hali Długiej, podchodzący na północno-zachodnie stoki Kiczory (1282 m n.p.m.) nazywany jest Halą Wzorową (Wzorcową). Nazwa ta ma związek z utworzonym tu w 1937 r. ośrodkiem wzorcowej gospodarki łąkarskiej i pasterskiej, prowadzonym przez Instytut Doświadczalny z Bielanki koło Raby Wyżnej oraz Akademię Rolniczą z Krakowa. Podstawowym obiektem tej placówki była stojącą po dziś dzień okazała bacówka (doskonale widoczna z przeciwległego zbocza hali). Do 1999 r. funkcjonowało tu niewielkie schronisko studenckie zwane dawniej przez turystów chatką Akademii Rolniczej, a później chatką „U Metysa”. Obecnie budynek należy do Gorczańskiego Parku Narodowego.
Hala Długa jest wyjątkowo pięknym miejscem widokowym z panoramą w kierunku kopuły szczytowej Turbacza oraz na południe na dolinę Łopusznej, ramię Kiczory, a dalej Pieniny, Tatry i Magurę Spiską.