Nowa Huta to obecnie dzielnica Krakowa. Budowano ją jako kombinat metalurgiczny i miasto, gdzie mieszkali pracownicy kombinatu. Miejsce budowy, tereny podkrakowskich wsi, zostało wybrane ze względów politycznych, co miało doprowadzić do zmiany struktury pobliskiego Krakowa z inteligenckiego na robotniczy. W 1947 r. zapadła decyzja, a już dwa lata później stały pierwsze bloki osiedli Willowego i Wandy. Generalnym projektantem miasta był Tadeusz Ptaszycki. Budowę prowadzono na wzór barokowego miasta z Placem Centralnym i promieniście wychodzącymi z niego arteriami komunikacyjnymi. Wokół powstały bloki wzorowane na architekturze renesansu, stosując podcienia, kolumnady i attyki. Budowa odbywała się kompleksowo i obok bloków mieszkalnych i kombinatu, wznoszono od razu budynki użyteczności publicznej, szkoły, szpital, drogi i tereny zielone.
Już w 1951 r. Nowa Huta została włączona, jako dzielnica, w obręb Krakowa. Przez lata Huta ciągle się zmieniała, będąc świadkiem wielu wydarzeń kulturalnych, politycznych i gospodarczych. Dzisiaj pozostaje ciekawą dzielnicą mieszkaniową o nietuzinkowej historii, z ciągle dużą ilością terenów zielonych.