Polski
English
Deutsch
Wojnicz
49°57'16"N 20°49'58"E
(49.954588, 20.83288)
208 m n. p. m.
Zespół parkowo-pałacowy w Wojniczu powstał w 1876 r. z inicjatywy Władysława Dąmbskiego. Projektantem i budowniczym był Karol Polityński. Wzniósł on murowany pałac na planie wydłużonego prostokąta w stylu neogotyku angielskiego. Na osi fasady znajduje się ryzalit głównego wejścia, a z przeciwnej strony budynku portyk kolumnowy. Narożniki pałacu podparte są szkarpami w kształcie baszt zwieńczonych krenelażami. Otwory okienne są prostokątne i zwieńczone łukami w formie oślego grzbietu. Nad wejściem głównym znajduje się płycina z kolorowym „wschodnim” emblematem. Podobną nieregularność i charakter dekoracji posiada fasada wschodnia, zamknięta grzebieniastym szczytem. Na piętrze jest balkon wsparty na masywnym filarowym portyku. Na elewacjach znajdują się trzy zegary słoneczne. Pod zegarem na ścianie południowej znajdował się aforyzm (dziś zatarty) pióra Kazimierza Brodzińskiego:
„Chociaż nie skończysz ciągle rób,
Ciebie – nie dzieło – porwie grób.
Choć tu dla czynu krótko nas,
Czas wszystko skończy, bo ma czas.”
Przed pałacem też znajdował się stolik z zegarem słonecznym i dane geograficzne dla określenia położenia Wojnicza. Dąmbscy w pałacu zgromadzili znaczną galerię obrazów oraz bogatą kolekcję rycin, monet i medali. Zbiory te w 1903 r. przewieziono do Rzeszowa i do dzisiaj znajdują się w Muzeum Okręgowym. A biblioteka wojnicka zasiliła zasoby Biblioteki Jagiellońskiej. Po Dąmbskich właścicielami pałacu byli Jordanowie, jednak w 1936 r. zbankrutowali i w pałacu umieszczono jednoroczną szkołę rolniczą. Po wojnie również mieściły się tutaj szkoły rolnicze oraz punkt konsultacyjny Akademii Rolniczej w Krakowie. Obecnie pałac czeka na nowego właściciela i wymaga remontu.
Przy bramie wjazdowej do parku stoi neogotycka dozorcówka z 1874 r. nawiązująca stylowo do pałacu. Na narożach ozdobiona jest szkarpami w formie wieżyczek z krenelażem.
W otoczeniu pałacu znajduje się park romantyczny z drugiej połowy XIX w. Niestety czas zatarł częściowo jego pierwotny wygląd. W parku na południe od pałacu znajduje się kopiec-mogiła.
Ciebie – nie dzieło – porwie grób.
Choć tu dla czynu krótko nas,
Czas wszystko skończy, bo ma czas.”
Przed pałacem też znajdował się stolik z zegarem słonecznym i dane geograficzne dla określenia położenia Wojnicza. Dąmbscy w pałacu zgromadzili znaczną galerię obrazów oraz bogatą kolekcję rycin, monet i medali. Zbiory te w 1903 r. przewieziono do Rzeszowa i do dzisiaj znajdują się w Muzeum Okręgowym. A biblioteka wojnicka zasiliła zasoby Biblioteki Jagiellońskiej. Po Dąmbskich właścicielami pałacu byli Jordanowie, jednak w 1936 r. zbankrutowali i w pałacu umieszczono jednoroczną szkołę rolniczą. Po wojnie również mieściły się tutaj szkoły rolnicze oraz punkt konsultacyjny Akademii Rolniczej w Krakowie. Obecnie pałac czeka na nowego właściciela i wymaga remontu.
Przy bramie wjazdowej do parku stoi neogotycka dozorcówka z 1874 r. nawiązująca stylowo do pałacu. Na narożach ozdobiona jest szkarpami w formie wieżyczek z krenelażem.
W otoczeniu pałacu znajduje się park romantyczny z drugiej połowy XIX w. Niestety czas zatarł częściowo jego pierwotny wygląd. W parku na południe od pałacu znajduje się kopiec-mogiła.
