Biskupi słup graniczny

Biskupice Radłowskie
50°07'02"N 20°50'24"E (50.117225, 20.84008)
181 m n. p. m.

Wioska Biskupice Radłowskie, która zawsze przynależała do biskupa krakowskiego, stawała się często obiektem zatargów z Zabawą i Zdrochcem. Po pierwszym najeździe tatarów, między rokiem 1241–1242, biskup Wisław z Kościelna w lasach radłowskich osadził swoich braci (wbrew przepisom prawa kanonicznego). Z biegiem lat stali się oni zachłanni do tego stopnia, że pragnęli zawładnąć całym lasem radłowskim i rościli pretensje do Biskupic Radłowskich. Wywołało to nawet zgorszenie samego Jana Długosza. Kres tym sporom położył dopiero kardynał Zbigniew Oleśnicki. W 1450 r. zbudował słup graniczny z odpowiednim aktem prawnym, podpisanym przez Pawła z Taczowa (podkomorzego sandomierskiego) i Jana Oleśnickiego (wojewodę sandomierskiego, brata kardynała). Dokument ten wspomina o usypaniu kopców granicznych i o wykonaniu nacięć na drzewach, by "raz na zawsze rozdzielić dobra Zabawów i Zdrocheckich od własności biskupa".
Słup graniczny ustawiony przy średniowiecznej "wielkiej drodze" prowadzącej z Radłowa do Opatowa jest unikalnym dokumentem historycznym oraz najstarszmy i najlepiej zachowanym tego typu zabytkiem w Polsce. Słup został wykonany z wapnia pińczowskiego. Ma kształt czworobocznego graniastosłupa, ze ściętymi narożnikami. Nakryty jest kamiennym daszkiem. Na szerszych ścianach w prostokątnych płaszczyznach są cztery płaskorzeźby: nNa ścianie frontowej krucyfiks, na dwóch bocznych postacie niewieście w aureoli, a na ścianie tylnej kartusz z herbem Zbigniewa Oleśnickiego. Na słupie są napisy wyryty minuskułą gotycką oraz napisy z XVII w. Feliks Zieliński AD 1623/Christiferus Zieliński AD 1675/AD 1637 Joannes Kluziski.

Miesto sa nachádza na chodníkoch

Stiahnuť aplikáciu

Naša webová stránka používa súbory cookie, vrátane na štatistické účely. Ak nechcete, aby sa ukladali na váš pevný disk, zmeňte nastavenia prehliadača.
Viac o tomto......