Cerkiew św. Dymitra w Szczawniku

49°23'03"N 20°51'58"E (49.384216, 20.866216)
553 m n. p. m.

Szczawnik (około 900 mieszkańców) jest płemkowską wsią, położoną w dolinie potoku Szczawnik, na wysokości 520–620 m n.p.m., około 7 km na północ od Muszyny. Od północy wznoszą się nad Szczawnikiem zalesione masywy Szczobów (838 m n.p.m.), Kotylniczego Wierchu (1033 m n.p.m.) i Jaworzyny Krynickiej (1114 m n.p.m.), od zachodu Pusta Wielka (1061 m n.p.m.), Czerteż (863 m n.p.m.) i Za Wierch (707 m n.p.m.), od południa i południowego-wschodu Koziejówka (636 m n.p.m.) i Nowińska Góra (710 m n.p.m.).
Wieś została założona w 1575 r. i należała do dóbr Państwa Muszyńskiego. Już w XVI w. osiedlili się tu osadnicy wołoscy (Łemkowie). Przetrwali tu do 1947 r., kiedy zostali wysiedleni w ramach akcji Wisła. W ich miejsce przybyła ludność polska, głównie z północnej i zachodniej części Beskidu Sądeckiego.
Głównym i bardzo atrakcyjnym zabytkiem Szczawnika jest dawna drewniana cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem św. Dymitra. Cerkiew znajdowała się w Szczawniku już przed 1624 r. Obecny budynek powstał w 1841 r., prawdopodobnie w wyniku przebudowy poprzedniej świątyni. W latach 1936–1937 we wnętrzu cerkwi wykonano bogatą polichromię o tematyce religijnej i historycznej (m.in. chrzest Rusi, św. Konstanty i św. Helena i in.). Od 1948 r. świątynię przejął kościół rzymskokatolicki.
Cerkiew w Szczawniku architektonicznie jest cerkwią typu zachodnio-łemkowskiego, choć ma nieco nieproporcjonalnie wydłużony kształt (zapewne efekt dziewiętnastowiecznej rozbudowy). Nad jej przedsionkiem, nawą i prezbiterium wznoszą się wieże różnej wysokości z hełmami (baniami) zwieńczone kutymi krzyżami. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie i połączone z zakrystią. We wnętrzu znajduje się ikonostas powstały na przełomie XVIII i XIX w. oraz ołtarze boczne, powstałe w 1729 r., z ikonami Opłakiwania Chrystusa i Przemienienia Pańskiego. Z XVII w. pochodzi ikona Chrystusa Pantokratora w pomieszczeniu ołtarzowym. Z tego samego okresu pochodziła ikona św. Michała Archanioła, przeniesiona z cerkwi do muzeum w Nowym Sączu. Na jednej z wież cerkwi znajduje się dzwon z 1707 r. Przed cerkwią od strony głównej drogi tablice z informacjami o obiekcie i jego zwiedzaniu.
Bezpośrednio za cerkwią bije ocembrowane źródło wody mineralnej, dostępne dla turystów. Smakiem przypomina krynicki Zuber (silny posmak siarkowodoru). W górnej części wsi można jeszcze odnaleźć połemkowskie drewniane spichlerzyki zrębowe.
Za górnym krańcem zabudowy wsi, w miejscu zwężania się doliny powstała w 2008 r. stacja narciarska w oparciu o duży wyciąg krzesełkowy (4-osobowe) i specjalnie zaadaptowany stok opadający z bocznego grzbietu Pustej Wielkiej. Długość wyciągu 1525 m, różnica poziomów 273 m, a przepustowość 2400 os/godz. Od górnej stacji pod grzbietem system wyciągów orczykowych zapewnia połączenie ze stacja narciarską w Wierchomli. Przy dolnej stacji znajduje się bogata infrastruktura narciarka, z zapleczem gastronomicznym i usługowym., turystyczna i gastronomiczna, a także duży parking. Droga w górę doliny zamknięta jest dla ruchu kołowego. Można nią dojechać do Bacówki nad Wierchomlą tylko za zezwoleniem leśnictwa. Natomiast zimą trasa ta jest wykorzystywana do kuligów.

Miesto sa nachádza na chodníkoch

Stiahnuť aplikáciu

Naša webová stránka používa súbory cookie, vrátane na štatistické účely. Ak nechcete, aby sa ukladali na váš pevný disk, zmeňte nastavenia prehliadača.
Viac o tomto......