Turbacz

Turbacz (1310 m n.p.m.) jest najwyższym szczyemt Gorców, położonym prawie centralnie w tej grupie górskiej. W rejonie Turbacza zbiega się osiem gorczańskich grzbietów, w tym prawie wszystkie najważniejsze. Sam wierzchołek stanowi spłaszczoną kopułę, pokrytą górnoreglowym lasem świerkowym, nieco zniszczonym w czasie wichury w 2008 r. Szczyt zaznacza symboliczny kamienny obelisk i nieco poniżej metalowy krzyż z datami 1945–85. Istniejąca tu niewysoka, drewniana wieża triangulacyjna została zniszczona pod koniec XX w. Jeszcze do końca XIX w. używano błędnej nazwy szczytu – Niedźwiedź. Wzięła się ona prawdopodobnie z pomyłki wojskowych kartografów austriackich (sporządzających mapy w czasie zaborów), którzy nazwę gorczańskiej wsi Niedźwiedź odnieśli do najwyższego szczytu. Może to mieć również związek z wcześniejszymi sprawami własnościowymi, jako że właścicielami terenu Turbacza była od 1751 r. rodzina Potaczków z majątku w Podobinie koło Niedźwiedzia (pod koniec XVIII w. także Wodziccy z Poręby, którzy pobudowali pod szczytem dworski szałas, prowadzili intensywną gospodarkę pasterską i podobno osadzili tam nawet herszta zbójników, niejakiego Szwajdę). W tym czasie nazwa wierzchołka występowała głównie w formie „Trubacz” (prawdopodobnie od trąbienia na trąbitach na hali), która jeszcze po II wojnie była dość powszechnie używana przez górali.