Polski
English
Deutsch
Obszar Lasów Radłowskich znajduje się na terenie Kotliny Sandomierskiej, między Progiem Karpackim na południu i doliną Wisły na północy. Część północna znajduje się w mezoregionie Niziny Nadwiślańskiej obejmującej dolinę Dunajca od wschodu i dolinę Wisły od północy, natomiast część południowa wchodzi w skład Podgórza Bocheńskiego. Obszar ten ma charakter płaskiej równiny z niewielkimi wyniesieniami osiągającymi maksymalnie 206 m n.p.m. Podłoże zbudowane jest z utworów piaszczysto-gliniastych i żwirowo-piaszczystych, pokrytych na ogół przez gleby piaszczyste i mady. Większość obszaru pokrywają lasy zgrupowane w jednym dużym kompleksie leśnym o powierzchni około 80 km2, będącym pozostałością prastarej Puszczy Sandomierskiej. W lasach tych dominują siedliska borowe, które są głównie reprezentowane przez bór mieszany sosnowo-dębowy (80% powierzchni leśnej), występujący tutaj w wariancie wilgotnymi świeżym. Siedliska grądowe, łęgi i olsy występują fragmentarycznie, tworząc zwykle płaty o niewielkiej powierzchni.
Istotnym elementem krajobrazu są zbiorniki wodne. Naturalnymi zbiornikami wodnymi są starorzecza rzeki Kisieliny i Dunajca. Pozostałe zbiorniki nie mają naturalnego pochodzenia. Są to śródleśne stawy rybne o łącznej powierzchni 110 ha, na których dość intensywnie prowadzona jest gospodarka rybacka. Stawy te charakteryzują się dobrze rozwiniętą przybrzeżną roślinnością wynurzoną oraz obecnością zadrzewionych wysp. Występują też zbiorniki pożwirowe, skupione w kilku kompleksach, zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie lasów, zarówno od strony wschodniej, jaki zachodniej. Poszczególne zbiorniki różnią się między sobą stopniem sukcesji, obecnością lub brakiem wysp i całkowitą powierzchnią (od 0,1 do 93 ha).
Ważnym elementem przyrodniczym są także niewielkie śródleśne łąki oraz duże obszary łąkowe zlokalizowane w północnej i wschodniej części kompleksu. W większości są to ekstensywnie użytkowane łąki rajgrasowe i trzęślicowe występujące na wilgotnym lub podmokłym podłożu, często z licznymi zaroślami wierzbowymi.
Obszar Lasów Radłowskich o powierzchni 14,7 tys. ha objęty został ochroną w ramach sieci Natura 2000 jako obszar specjalnej ochrony ptaków. Powodem tego jest fakt, że jest to jedna z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych dla puszczyka uralskiego i rycyka, a także ważne w regionie miejsce gniazdowania lelka, muchołówki białoszyjej i bączka.
W 2001 r. na niewielkim obszarze Lasów Radłowskich utworzono niewielki rezerwat florystyczny Lasy Radłowskie o powierzchni 30,99 ha. W rezerwacie chroni się naturalne stanowiska szafranu spiskiego (Crocus scepusiensis Borbas).
Istotnym elementem krajobrazu są zbiorniki wodne. Naturalnymi zbiornikami wodnymi są starorzecza rzeki Kisieliny i Dunajca. Pozostałe zbiorniki nie mają naturalnego pochodzenia. Są to śródleśne stawy rybne o łącznej powierzchni 110 ha, na których dość intensywnie prowadzona jest gospodarka rybacka. Stawy te charakteryzują się dobrze rozwiniętą przybrzeżną roślinnością wynurzoną oraz obecnością zadrzewionych wysp. Występują też zbiorniki pożwirowe, skupione w kilku kompleksach, zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie lasów, zarówno od strony wschodniej, jaki zachodniej. Poszczególne zbiorniki różnią się między sobą stopniem sukcesji, obecnością lub brakiem wysp i całkowitą powierzchnią (od 0,1 do 93 ha).
Ważnym elementem przyrodniczym są także niewielkie śródleśne łąki oraz duże obszary łąkowe zlokalizowane w północnej i wschodniej części kompleksu. W większości są to ekstensywnie użytkowane łąki rajgrasowe i trzęślicowe występujące na wilgotnym lub podmokłym podłożu, często z licznymi zaroślami wierzbowymi.
Obszar Lasów Radłowskich o powierzchni 14,7 tys. ha objęty został ochroną w ramach sieci Natura 2000 jako obszar specjalnej ochrony ptaków. Powodem tego jest fakt, że jest to jedna z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych dla puszczyka uralskiego i rycyka, a także ważne w regionie miejsce gniazdowania lelka, muchołówki białoszyjej i bączka.
W 2001 r. na niewielkim obszarze Lasów Radłowskich utworzono niewielki rezerwat florystyczny Lasy Radłowskie o powierzchni 30,99 ha. W rezerwacie chroni się naturalne stanowiska szafranu spiskiego (Crocus scepusiensis Borbas).
