Spichlerz podworski w Ryglicach datowany na rok 1757 jest najstarszym tego typu obiektem w regionie. Budynek spichlerza wpisywał się w zespół dworsko-parkowy, którego właścicielem w tamtych czasach był hrabia Walenty Ankwicz. Spichlerz stanowił zaplecze gospodarcze pałacu murowanego, a w obrębie zespołu znajdowała się również obora folwarczna z końca XVII w. oraz dwa stawy rybne. Bryła budynku wykonana była z drewna, konstrukcji zrębowej, z murowaną ścianą szczytową od strony południowej, jednokondygnacyjna i niepodpiwniczona z niezagospodarowanym poddaszem. Niewątpliwie największą dziś wartość historyczną obiektu, oprócz ścian budynku, stanowi obramowanie otworu drzwiowego, znajdujące się w północnej części elewacji frontowej, na którym widnieje napis o następującej treści: „DIE 21 MAJI ANNO DOMINI 1756”. W roku 1978 spichlerz został wpisany do rejestru zabytków pod numerem rejestru A-161. Po około 20 latach przekazano go na własność Gminie Ryglice.