Najciekawsza zabudowa uzdrowiska Krynicy-Zdroju pochodzi z 2. poł. XIX w. – są to najczęściej okazałe drewniane wille, wzorowane na architekturze uzdrowisk alpejskich. Często nawiązują do tzw. stylu szwajcarskiego, ale zawierają także cechy rodzimego budownictwa. Najbardziej charakterystyczne elementy to m.in. obszerne ganki oparte na słupach i balkony z ozdobnymi balustradami. W późniejszym okresie w architekturze uzdrowiskowej Krynicy zaznaczyły się wpływy lokalnego budownictwa ludowego. Najstarszym obiektem zabudowy jest pijalnia „Słotwinka” znajdująca się w Parku Słotwińskim.