Kaplica św. św. Małgorzaty i Judyty na Salwatorze należy do zespołu obiektów powiązanych z klasztorem Norbertanek. Powstała w latach 1689–90 z inicjatywy ówczesnej ksieni klasztoru Justyny Oraczewskiej. W 2. poł. lat 80. XX w. odtworzono szalunek pionowy w miejsce gontowego pokrycia ścian z lat 50. XX w. Barokowa kaplica została zbudowana na planie ośmiokąta. Natomiast ośmiopołaciową kopułę z latarnią pokrywa gont. Wyposażenie kaplicy stanowią: wczesnobarokowy ołtarz główny z 1. poł. XVII w. pochodzący z sąsiedniego kościoła Najświętszego Salwatora oraz ołtarz boczny z kościoła św. Wojciecha.