Bukowina jest wsią położoną na kilku wzgórzach Pasma Gliczarowskiego. Powstała na przełomie XVI i XVII w. Do 1770 r. była własnością królewską, później znalazła się w granicach Austro-Węgier. W 1824 r. zakupił ją właściciel dóbr zakopiańskich Edward Homolacs. Przez Bukowinę Tatrzańską prowadziła pierwsza droga do Morskiego Oka.
Kiedy w 1923 r. otwarto w Bukowinie pierwszą sześcioklasową szkołę, jej kierownikiem został Franciszek Ćwiżewicz. Wbrew oporom konserwatywnej części mieszkańców starał się rozwijać życie kulturalne wśród górali. Założył przy szkole teatr oraz chór. Rok po objęciu stanowiska dyrektora szkoły wystąpił z odezwą, w której nawoływał do budowy Domu Ludowego, w którym miałaby się skupiać działalność kulturalna. Zbieranie funduszy na to przedsięwzięcie nie było łatwe, ale po dziesięciu latach, w 1934 r., prace zostały ukończone. W Domu Ludowym co roku organizuje się „Karnawał Góralski” oraz konkurs gawędziarzy „Sabałowe Bajania”.
Kiedy w 1923 r. otwarto w Bukowinie pierwszą sześcioklasową szkołę, jej kierownikiem został Franciszek Ćwiżewicz. Wbrew oporom konserwatywnej części mieszkańców starał się rozwijać życie kulturalne wśród górali. Założył przy szkole teatr oraz chór. Rok po objęciu stanowiska dyrektora szkoły wystąpił z odezwą, w której nawoływał do budowy Domu Ludowego, w którym miałaby się skupiać działalność kulturalna. Zbieranie funduszy na to przedsięwzięcie nie było łatwe, ale po dziesięciu latach, w 1934 r., prace zostały ukończone. W Domu Ludowym co roku organizuje się „Karnawał Góralski” oraz konkurs gawędziarzy „Sabałowe Bajania”.