Schronisko górskie PTTK w Dolinie Roztoki

Schronisko górskie PTTK im. Wincentego Pola w Dolinie Roztoki stoi na polanie Stara Roztoka. Wybudowane zostało z inicjatywy Towarzystwa Tatrzańskiego w 1876 r. W następnych latach było sukcesywnie modernizowane i przebudowywane. W czasie pierwszej wojny światowej gospodarzem schroniska był Bartuś Obrochta – jeden z najsłynniejszych muzyków góralskich. W schronisku nocowali najwybitniejsi taternicy międzywojennego pokolenia. Dzierżawcami budynku była wówczas rodzina Grabowskich, wraz z legendarną Stanisławą Grabowską zwaną przez stałych bywalców schroniska „Mamą Grabowską” lub „Gaździną Roztocką”. Rodzinie Grabowskich poświęcona została tablica wmurowana w jedną ze ścian budynku. Obecnie schronisko jest dobrze wyposażonym, nowoczesnym obiektem oferującym 75 miejsc noclegowych.
Na skutek budowy szosy do Morskiego Oka w 1902 r. schronisko znalazło się na uboczu. Potrzeba 15 minut, aby dostać się do niego z rejonu Wodogrzmotów Mickiewicza zielonym szlakiem prowadzącym z Doliny Pięciu Stawów Polskich. W czasach, gdy stara droga do Morskiego Oka prowadziła dnem doliny, schronisko w Roztoce stanowiło ważny punkt dla wszystkich wybierających się w górę Doliny Białej Wody.